Patissier Steve Bouman had jaren maar één versnelling: vol gas. Hij was zo druk aan het werk dat hij mooie kansen voor zijn bedrijf liet liggen en ook zijn gezin tekortdeed. Dat besloot Steve anders te doen. Hij maakte van zijn teamleden leiders, waardoor hij voor het eerst ruimte kreeg voor zijn prioriteiten. “Dit had ik jaren eerder moeten doen.”
Patissier Prenger bestaat al vier generaties lang. Wat begon als een bescheiden familiebakkerij, wordt nu ieder jaar verder uitgebouwd door ondernemer Steve Bouman. Steve nam de zaak als twintigjarige over van de familie Prenger. “Ik kom niet uit een rijke familie of een ondernemersgezin”, vertelt Steve. “Na mijn opleiding tot banketbakker ging ik aan het werk en spaarde ik 25.000 euro. Dat geld gebruikte ik om mijn zaak te starten. Ik had geen idee hoe ik een bedrijf moest runnen en stuurde mijn team gewoon aan zoals ik dacht dat het moest.”
Toch deed Steve iets goed. De bakkerij realiseerde jaarlijks minimaal 18 procent omzetgroei. In 2022 opende hij een tweede vestiging om het toenemende aantal orders aan te kunnen. “Ik ben banketbakker, maar ook ondernemer”, legt Steve uit. “Er zijn patissiers die jarenlang hetzelfde kunstje doen, dezelfde omzet draaien en daar tevreden mee zijn. Zo ben ik niet. Het woord tevreden staat niet in mijn woordenboek. Ik wil mezelf uitdagen en het maximale uit mijn bedrijf halen.”
Stresskameleon
Toen Steve de zaak in 2014 opende, had hij drie man personeel. Tegenwoordig draaien er 27 gedreven medewerkers mee in zijn bakkerijen. Hoewel Steves team de afgelopen jaren groeide, lukte het hem niet om ook meer verantwoordelijkheden uit handen te geven. Hij bleef alles naar zichzelf toetrekken, waardoor hij een to-dolijst had die nooit afkwam.
“Ik wilde voor 27 man de ballen hooghouden, maar dat is helemaal niet haalbaar”, ziet Steve nu in. “Het kostte me ontzettend veel energie en ik stond altijd ‘aan’, ook als ik bij mijn gezin was. Vroeger kwam ik thuis en had ik honderden taken gedaan, maar die ik allemaal maar voor de helft had afgerond. Omdat ik niks afkreeg, zat ik steeds met mijn werk in mijn hoofd.”
Dat had impact op Steves gezin, al vond hij dit in het begin lastig om toe te geven. “Mijn zoontje van vijf was net een kameleon”, vertelt hij. “Als ik stress had, had hij dat ook. Ik wist wel dat hij daar gevoelig voor was, maar ik schoof dat onder het tapijt. Als ik eerlijk ben, vond ik het zelfs irritant dat hij zich zo veel van mij aantrok. Ook de relatie met mijn vrouw Mandy, met wie ik in de zaak werk, liep niet soepel. Mandy is realistischer, ziet meer beren op de weg en gaat niet zo snel als ik. Ik had daar geen geduld voor.”
Vroeger maakte ik de hele planning zelf.
Steve Bouman
Spijt
In de winter van 2023 had Steve een etentje met twee consultants van Straight-Line Leadership. “Ik kwam sceptisch binnen, want ik wist dat een lidmaatschap aan Straight-Line Leadership prijzig was”, herinnert Steve zich. Hij dacht er in het verleden vaker aan om in een lidmaatschap te stappen, maar de investering hield hem telkens tegen. Tijdens dat diner veranderde er iets.
Steve: “Dat ik mezelf schade toebracht door over mijn grenzen heen te gaan, was nog tot daaraantoe. Gaandeweg het gesprek besefte ik dat ik de mensen om me heen ook tekortdeed. Ik zag wat voor leider, vader en echtgenoot ik eigenlijk was. Op dat moment dacht ik: dit kan en móét anders. Ik besloot het gewoon te proberen. Na een paar maanden lidmaatschap had ik spijt dat ik niet eerder was begonnen.”
Trots en verantwoordelijkheid
Steve realiseerde zich dat hij zijn team verantwoordelijkheid ontnam door alles zelf te doen. Met dat inzicht begon hij controle los te laten. “Vroeger maakte ik de hele planning zelf”, geeft hij als voorbeeld. “Nu laat ik de chef die maken. Hij heeft daar de leiding over en bespreekt de planning met mij. Nog een voorbeeld: ik wilde bezorgingen voor een grote klant altijd persoonlijk doen. Ik maakte mezelf wijs dat het belangrijk was om mijn gezicht te laten zien, maar dat was onzin.”
De ondernemer ging van een doe-het-zelver naar iemand die leiders creëert in zijn bedrijf. In het begin kwam daar weerstand op, omdat teamleden het gewend waren dat hun baas alles oploste. Maar ook dat had Steve zelf in de hand. Hij probeerde wel te delegeren, maar zodra het misging, nam hij het weer over. Uiteindelijk kwam dat door zijn communicatie, ontdekte hij tijdens zijn lidmaatschap.
Steve: “Ik gaf snel door wat iemand moest doen, maar nam nooit de tijd om het goed uit te leggen. Nu neem ik iedereen mee in wat we willen bereiken, waardoor het bijna altijd goed gaat. Ik merk dat teamleden er trots op zijn dat ze hun stuk zelf mogen uitvoeren en die verantwoordelijkheid ook echt voelen.”
Dat komt allemaal doordat ik nu tijd heb om áán mijn bedrijf te werken, in plaats van altijd ín mijn bedrijf aan het werk te zijn.
Steve Bouman
Áán het bedrijf werken
Die trots had een positief effect op het team, en daardoor ook op Patissier Prenger. Steve kon een nieuwe vestiging openen en zowel zijn omzet als zijn winst groeiden met 38 procent. Bijna een verdubbeling ten opzichte van wat hij normaal gesproken realiseerde.
“Dat komt allemaal doordat ik nu tijd heb om áán mijn bedrijf te werken, in plaats van altijd ín mijn bedrijf aan het werk te zijn”, stelt hij. “Ik zag daardoor bijvoorbeeld dat we effectiever konden zijn door goede machines in huis te halen. Het merendeel van wat we doen is nog steeds handwerk, maar bepaalde processen hoeven gewoon niet door mensen uitgevoerd te worden. Dat bespaart ons veel tijd. Voorheen was ik te druk om over dat soort zaken na te denken.”
Rust op het thuisfront
Toen Steve vertraagde en zijn communicatie verbeterde, verbeterde ook zijn relatie met Mandy. Doordat hij de tijd nam om zaken beter aan haar uit te leggen, hadden ze minder stress op de werkvloer. Ook thuis werden hun gesprekken beter en dieper.
“Vroeger hadden we het alleen over koetjes en kalfjes. Door mijn werk met Straight-Line Leadership besefte ik dat ik bewust dingen wegliet in onze gesprekken. Ik zag haar namelijk als een zeurpiet die alleen maar problemen zag. Uiteindelijk hebben we daar een open en eerlijk gesprek over gevoerd, waarna we besloten voortaan alles te bespreken.”
Nu voeren Steve en Mandy de mooiste gesprekken. Ook over hun toekomst. “Vroeger kwam nooit ter sprake waar we over twintig jaar wilden staan. We zitten echt op één lijn, en het is bijna niet in woorden te vatten wat dat voor onze relatie heeft betekend.”
Waar Steve vroeger door zijn bedrijf heen vloog en ook thuis nooit stilstond, heeft hij nu rust gevonden. En dat merken zijn kinderen, vertelt hij: “Zodra ik thuis de deurklink vastpak, laat ik alles achter me en bén ik de vader die mijn kinderen verdienen. Zij hoeven de stress van papa en mama niet te voelen. Het mooiste is dat zelfs mijn gevoelige zoon met meer rust en veerkracht door het leven gaat. Dat hij dit van mij heeft overgenomen, maakt me erg trots.”